Cizleme, görüntü olarak krepi andırsa da, kendine has dokusu ve lezzetiyle farkını ortaya koyuyor. Yöresel sofralarda sıkça yer bulan bu lezzet, özellikle sabah kahvaltılarında veya akşamüstü çay saatlerinde sıklıkla tercih ediliyor.
CİZLEME NASIL YAPILIR?
Cizleme yapımında su, maya, tuz ve un kullanılıyor. Malzemeler bir araya getirilerek, boza kıvamında bir hamur elde edilir. Hamur, bir süre dinlendirildikten sonra mayalanmaya bırakılır. Bu süreçte mayalanma, hamura kendine özgü hafiflik ve kabarıklık kazandırır. Daha sonra kızdırılmış sac veya tavada pişirme işlemine geçilir.
Hamur pişirilirken, cezve yardımıyla kızgın sac üzerine ince bir tabaka halinde dökülür. Piştiği, üzerindeki küçük deliklerden anlaşılır. Delikler, hamurun içinin de tamamen piştiğinin bir göstergesidir.
LEZZETİN SIRRI: TEREYAĞI VE ÖZEL TAVA
Cizleme piştikten sonra, üzerine bolca tereyağı sürülerek servis edilir. İsteğe bağlı olarak üzerine bal veya toz şeker eklenebilir. Cizleme, hem tatlı hem de tuzlu olarak tüketilebilir. Bu lezzetin sırrı ise, cizleme yapımında kullanılan tavanın sadece bu hamur işi için ayrılmış olmasıdır. Böylece tava, sadece cizleme kokusunu alır ve bu özel aroma, lezzet farkını ortaya çıkarır.
NEDEN CİZLEME?
Cizleme, her zaman sofralarda bulunabilecek pratik bir lezzet olmasının yanı sıra misafir ağırlamak için de ideal bir ikramlık. Özellikle kırsal bölgelerde ve köylerde yapılan bu hamur işi, hem geleneksel Türk mutfağının bir parçası olarak yerini koruyor hem de nostaljik bir tat sunuyor. Tekirdağ‘ın yöresel lezzetlerinden biri olan cizleme, evde kolayca yapılabilecek malzemelerle hazırlanabilir olması nedeniyle de popülerliğini koruyor.
Günümüzde hızla değişen yemek kültürü içinde, geleneksel tatların korunması büyük önem taşıyor. Tekirdağ’ın mutfak kültüründe önemli bir yere sahip olan cizleme, hem yerel halkın sofralarında hem de dışarıdan gelen misafirlerin ilgisini çeken bir lezzet olarak biliniyor. Özellikle yerel festivallerde ve etkinliklerde cizleme, ziyaretçilere sunulan bir tat olarak dikkat çekiyor.
Kaynak: Özge Ebecek
